Kitap Hayatı

  Merhabaaa, nasılsınız? Kendimi iş görüşmesi için veya üniversitedeki hocalarıma mail atarken hissettiğim gibi başladım.   Nasıl gidiyor bakalım? Ben size anlatacağım ama sizi de yorumlarda benimle sohbet etmenizi çok isterim. O zaman başlayalım mı?  Ben farklı türde çok insanla tanışıp, konuştuğumu ve bazen de sırf içimden bir ses bu değil ya derken çabalayıp sonradan  "Biliyordum ya!"  derken buluyorum. Tabii ki bariz olanları tespit etmesi ve içimden gelmeyişiyle birlikte anlıyorum bu durumları ve doğal olarak uzatmalara gittiği zaman bile içimden bir  "Samimiyetsiz bu insan bak!"  demesinden anlamaya çalışıyorum.  Bu durum hayatımda çok kez olmadı şükür ki. Ancak şöyle bir durum var ki, bazı ilişkiler bazı arkadaşlarım tarafından mükemmel olması isteniyor. Belki o dinamiği ben tam anlamıyla yansıtamıyorum çünkü bazı detaylar gün geçtikçe unutuluyor.  (Ki B12 eksiğim de cabası.)  Bazen destek olmak için yanımda olan az uz insanı...

 Bugün günlerdir yapmak istediğim şeyi tam şu an yapıyorum. Evet! Yıllar sonra blog yazıyorum. Ama bu sefer günlük gibi. Çünkü aklımdakileri aktarma isteğim ile birleşiyor yıllar sonra blog yazmam.  Dün laptopta daha hızlı yazabildiğimi ve şu an mekanik klavyede daha yavaş yazdığımı fark ettim. Belki de bunda tırnaklarımın etkisi var. Her neyse... 2 gündür uyku düzenim çok saçma. Aynı duygularımda olduğu gibi. Çünkü duygularımdan kaçıyorum. Aynı zamanda akşam yemeği de yemiyorum. Gerçekten 5 saatte bir yemek yemesem elim ayağım titrer, başım ağrır, midem bulanır ve yataklara düşerdim. Kalkamayacak halde yalvarırdım "Lütfen şu an bu durumdan çıkabileyim." naraları içinde. Kibar haliyle elbette.  Duygularımdan kaçıp uykuya vermeyi çok yeni öğreniyorum. Aynı şekilde aslında merak ettiğim bir durumu kendi içimde bile merak etmemeye o kadar alıştırmışım ki sorgulamıyorum hatta düşünmüyorum bile. Bu eski ben değil, kesinlikle yeni, heyecansız, içinden o duyguları alınmış bir İr...